MUCİZE HAKKI

Fantastik öykü

Benim annem bir balık ama babam değil… Bu yüzden küçükken çok zorluk çektim, çünkü böyle olan tek bendim. Sonra annem bir gün haydi taşınıyoruz, topla yosunlarını, mercanlarını, kabuklarını dedi. Şaşırdım, evimizi bırakıp nereye gidecektik acaba? Kendi eşyalarını da topladı, götürüp çılgın vatoza verdik. O günün birinde bize getirir, gideceğimiz yeri biliyor dedi. Son günlerimizde arkadaşlara, akrabalara ziyarete gittik, annem veda etmedi ama çok sevdiklerine uzun uzun baktı ayrılırken. Anladım ki biz gitmiyoruz belki kaçıyoruz…

Benim babam bir insan, annem söyledi. Hem öyle olmasa ben nasıl deniz kızı olurdum. Başım, gövdem insan belimden aşağısı balık. Hem insan gibi hem balık gibi yaşayabiliyorum ama sadece denizde. Annem başka yer olmaz tatlım, deniz bizim vatanımız bunu sakın unutma dedi. Deniz kızları koyuna gelmeden önce kendi şehrimizde çok sıkıntı çektim. Çocuklar alay etti, korktu hatta büyükler bile hep mesafeli durdu. Sanki hiç olmayan bir şey! Ama burası benim gibilerle dolu, sadece annesi balık olanlara yarım diyorlar. Ötekileştirmek için değil, böyle çok grup var. Herkes kendi özelliğine uygun yaşasın, mutlu olsun diye yapıyorlar bunu.
Hepsini seviyorum, ait olduğum yere geldiğim için mutluyum ama annem yalnız kaldı. O güçlü bir yunus tıpkı diğerleri gibi güleç, enerjik, yardımsever, çok tatlı. Yalnız değilim sen varsın, bana yeter diyor. Buradaki yuvamıza hemen alıştım, haftalar sonra çılgın vatos eşyalarımızı da getirdi. Hep gün ışığı sızan bir kaya dibinde yeni evimiz, bir sürü de arkadaşım var. Annem, babam ve benim yaşadığım hayal değil tam bir sevgi öyküsü. Annem bazen balıklar da sever ve hiç unutmaz diyerek espri yapsa da biliyorum, onların ki gerçek bir aşk hikayesi…

Anne, nasıl oldum ben?

Annemin dalgın dalgın yüzdüğü anlardan birinde sordum.
 
-Anne, nasıl oldum ben?
 
Uzun uzun baktı, yine unuttu galiba dedim. Ama sonra gözlerinin yeşillenmesinden anladım, ağlıyor. Başladı anlatmaya.
 
-Allah beni bir yunus olarak yarattığı için çok şanslıyım, hep şükrettim, yine denize gelsem yunus olmak isterdim. Diğer balıklardan farklı bir güç verilmiş bize. Pozitifiz, yardım severiz ve bunlar hep mutlu ediyor bizi. Çok genç bir yunustum, o gün yukarıda nasıl bir fırtına var dalıp çıktıkça eyvah diyorum, yukarıda kalanlara Allah yardım etsin. Sonra birden babanla karşılaştım, dalgalar arasında beni gördü ve gülümsedi, yanına gittiğimde bayılmıştı. Ne yapacağımı çok şaşırdım bir an. İyiliksever yaratıldığımız için ömrümüzde bir defa mucize kullanma hakkımız var. Bunu tüm yunuslar bilir, şimdi tam sırası dedim…
Allah’ım nasıl olur bilmiyorum ama bu insanı kurtarayım ve hiç ayrılmayalım diye dua ettim. Sonra şimşek çaktı, gökyüzü ve deniz kristal bir aydınlığa büründü. Hızla derinlere daldım, babanı evimize götürdüm. Sonra O insan ben yunus olarak yıllarca beraber yaşadık, birbirimizi çok sevdik, sen doğdun. Baban bana ve sana bir zarar gelmemesi için bunu hep sakladı insanlardan ve hayatını tamamen değiştirdi. İnsanların aşk dediği şeyi yaşadık hem de sayısız engeller içinde. Bazen bencillik ettiğimi düşünüyorum, onu kurtarma dileğine hiç ayrılmayalım diye eklemeseydim bunlar olmayacaktı. Allah’tan sık sık unutuyorum bunu yoksa vicdan azabım çok olurdu.

Mucize hakkını nerede kullanırdın?

Anneme kaç defa anlattırdım bunu, hep hevesle, yeniden yaşıyormuş gibi anlattı. Dinlerken fantastik masal gibi geliyor ama gerçek bir aşk hikayesi bu. Deniz kızı olmaktan, balık bir anne ve insan bir babanın çocuğu olmaktan mutluyum. Bazen yalnız bazen de arkadaşlarla kıyılara çok yaklaşıyoruz ama kendimizi göstermiyoruz. Fırtınalı bir günde bir insana yardım etmem gerekse ne yaparım bilmiyorum, ama mucize hakkı kullanacağım kesin, çünkü ben bir yunus kızıyım. Peki sen mucize hakkını nerede kullanırdın?
 
             …………………………………………………..
 
Bu bir ödev yazısı aslında, “Benim annem bir balık…” diye başlayıp yazacağız. Mucize Hakkı böyle oluştu. Mizah, fantastik ya da su gibi akan sevgi öyküleri yazmak isterim. Kafam kızarsa korku ya da gerilim de yazarım ona göre:)
 

Herkese mucize hakkımızı iyi kullanalım diyorum. 

10 yorum
  • Cevapla izel tolu

    1 Şubat 2018, 12:28

    Kalemine sağlık . O kadar güzel yazmışssın ki acaba bir öyküden mi alıntı diye düşündüm . Okurken duygulandım da tebrik ederim gerçekten ..

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    1 Şubat 2018, 12:31

    Çok teşekkür ederim. Yazmayı, kurguyu seviyorum Yunus ise ruhumda hissettiğim bir canlı, bir anda çıktı hocam da beğendi ben de burada paylaşmak istedim. Selamlar sevgiler:)

  • Cevapla BirTatlıHuzur

    1 Şubat 2018, 17:09

    Gerçekten çok güzel olmuş. Evet,siz bir yazar olacaksınız. Ben de ömrüm olursa satırlarla da olsa ben onu tanıyorum diye sevinip herkese anlatacağım. Önce yüreğine sonra da kalemine sağlık sevgili dost.

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    1 Şubat 2018, 17:18

    Tecrübeli ve sevgi dolu bir Türkçe öğretmeninden bu sözleri duymak nasıl mutlu edici, üstelik dost yürekten:) Çok teşekkür ederim, sağ olun var olun. Bir yazar olur muyum bilmiyorum, edebiyat çok emek isteyen bir sanat ve ciddi bir birikim istiyor ama yazmayı sevdiğim ve bana iyi geldiğini biliyorum. Çalışmaya devam o zaman:) Çok sevgimle.

  • Cevapla EFERVESAN BALIK

    1 Şubat 2018, 19:55

    Oldukça hoş bir hikaye, elinize sağlık.

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    1 Şubat 2018, 19:57

    Çok teşekkür ederim. Ben de blogunuzdaki yazılarınızı ve fotoğraflarınızı çok beğendim. Kolaylıklar dilerim.

  • Cevapla Düş Tasarımcısı

    2 Şubat 2018, 07:10

    Çok güzeldi nefessiz okudum kalemine sağlık😊Zaten oldum olası yunusları çok severim🐬Evet mucize hakkımızı iyi kullanalım haklısın😊Sevgiler

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    2 Şubat 2018, 09:50

    Çok teşekkür ederim. Balık olsam yunus olmak isterdim hatta insan değil de ne derseniz yunus derim. Mucize hakkımız da var aslında bu fantastik değil yalnız biraz içeride belki:) Sevgiler

  • Cevapla Kiremithanem

    7 Şubat 2018, 17:17

    Hikaye çok güzel yarısına kadar okuyabildim bu aralar bana herşey dokunuyor.
    Kalemine sağlık.

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    7 Şubat 2018, 17:21

    Teşekkür ederim Sevgi hem gönül insanı hem de kuvvetli bir kalem olarak beğenmene sevindim. Olsun varsın yarım kalsın hikayeleri hep Zihni’mizde tamamlıyoruz zaten. Bir kelime bile ne konuşmak ne okumak gücüm olmadığı zamanlar çok olmuştur yüreğindeki sevgiler yine coştursun inşallah seni. Muhabbet ve duam ile.

Write a comment