Dünyanın neresinde olursa olsun, kadınların ortak özellikleri var. Ama “Yurdum İnsanı”diye anlatmaya başladığımız, bize özel hallerin kadınlara özgü tarafları tam evlere şenlik. E, doğru! Evi şenlendiren kadın değil mi? Anne, eş, yar, kardeş kim olursa… Sessiz, sakin ve sıkıcı olan bir yere kadın eli değdi mi; sessizlik yerini bitmek bilmeyen konuşmalara ve muhabbete, sakinlik yerini merak ve heyecan dolu bir dinginliğe bırakır. Tüm bunların olduğu bir yer de sıkıcı olmaz tabi. Belki bunlar dünyada tüm kadınlar için geçerli olabilir ama, bazı haller var ki tam bizlik. Gördüğümüz, duyduğumuz, yadırgamadığımız, güldüren-düşündüren hallerimiz ile biz kadınlar…
Kadın sevgi doludur…
Sarılıp öpmeyi seviyoruz. Sık sık görüşsek de, yeni tanıştığımız biri olsa da bir öpme faslı oluyor. İçimizden mi geliyor, ayıp olmasın diye mi yapıyoruz? Bazen gereksiz fazla olduğu kesin. Yabancılar çok agresif tepki verebilir, ne me lazım. Bu kadar dokunmak bize özel…
Kadın meraklıdır…
Doktora gittiniz, sıra bekliyorsunuz. Yanınızda bir hanım varsa hoş-beşin ardından “Sizin neyiniz var?” sorusu gelir. Ya konuşmaya hiç başlamamak ya da koyverip anlatmak lazım. Belki doktora gitmeye de gerek kalmaz. Şifa reçetesi yanınızda olabilir…
Birbirimizin nereye gittiği, ne yaptığını merak ederiz. Yolda karşılaşırsak bir şekilde sorar, uzaktan görürsek ilk fırsatta “filanca gün seni gördüm…” diye başlayan bir cümle ile merakımızı gideririz. Zamanla sorular yerini onaylamaya bırakır. Artık gün, saat, hal ve kıyafetten çözümleme yapılır. Merak sevmeyenler mi? Onların işi zor… Bu merak konusu anne çocuk ilişkisinde çok işe yarar, bakınız ergen annelerinin güncesi:)
Kadınlar tutumludur…
Kadınlar duruma göre tutumludur. Bazen savurur bazen ayırırız:) Eve gelen hediyeler paketleri dahil özenle saklanır! İhtiyaç yoksa ya da beğenilmezse başka bir yere hediye götürülür. Bu işi itina ile yapanlar olduğu gibi baştan savma yapanlar da vardır. Türklerden başka yapan var mı bilmiyorum ama bu işte ustalaşmışız gibime geliyor.
Biraz ısrarcıyız…
Sadece biraz! “Bak bir tane daha ye, Allah aşkına.” , “Seni de bekliyorum, gelmezsen ölü mü gör.”, “Bak ant verdim,…” Ben ısrarı hiç sevmem diyenler de ayrı grup.
Mütavaziyiz…
Mükellef bir sofra, yok yok. İltifatlar, eline sağlık, pek güzel olmuşlar. Evin hanımının cevabı genelde, “Bir şey yapmadım canım, bir tatlı bir tuzlu bir de salata.” Böyle diye diye bir tatlı bir tuzlu cümlesinin açılımı olmuş 10 çeşit ikram. Cem Yılmaz’ın dediği gibi, little little into the middle…
Gönlümüz zengin…
Komşudan gelen aşure, helva, kurabiye her ne ise, tabağı boş göndermeyiz. Bazen tabakların epey bir unutulduğu olur ama boş gelmez. Güzel gelenektir, bazen akşam yemeği yapmanıza gerek bile kalmayabilir. Bir tür imece denebilir.
Komşudan gelen aşure, helva, kurabiye her ne ise, tabağı boş göndermeyiz. Bazen tabakların epey bir unutulduğu olur ama boş gelmez. Güzel gelenektir, bazen akşam yemeği yapmanıza gerek bile kalmayabilir. Bir tür imece denebilir.
Kararsısız…
Pazar alışverişinde karar veremediğimizde, dönüşte alırım belki der, esnafın kızgın bakışlarına sebeb oluruz. Kıyafet alışverişinde de, deneme işi uzamış ve mağaza görevlisi beklenti içinde bakmaya başlamışsa bir de eşim/annem görsün deriz. Onlar da bilir ne demek istediğimizi. Halbuki açıkça söylesek ne olur ki? İçimizdeki anaç hayır demeye kıyamıyor, ama esnaf ümitlenip terk edilmeyi sevmiyor.
Pazar alışverişinde karar veremediğimizde, dönüşte alırım belki der, esnafın kızgın bakışlarına sebeb oluruz. Kıyafet alışverişinde de, deneme işi uzamış ve mağaza görevlisi beklenti içinde bakmaya başlamışsa bir de eşim/annem görsün deriz. Onlar da bilir ne demek istediğimizi. Halbuki açıkça söylesek ne olur ki? İçimizdeki anaç hayır demeye kıyamıyor, ama esnaf ümitlenip terk edilmeyi sevmiyor.
Ben seviyorum bu halleri. Pazarda bazen aynı tezgahtan alışveriş yaparken, ben bunu çiğden pişiriyorum çok güzel oluyorla başlayan sıcak sohbetleri… Ve daha çok bize özgü, içten belki bazen tuhaf gelen ama gönülden hallerimizi…
Eminim daha çok vardır, biz kadınlar dedirten durumlardan aklınıza gelenleri yazarsanız sevinirim. Yeni taktikler öğrenmek iyi olur:)
16 Haziran 2016, 21:43
Biz böyleyiz :))))
Bir de bol kepçe olmak apayrı maddelemek lazım :)) azı hiç yok bizim insanımızın …
Kalemine sağlık canım …
Çayımla birlikte geldim ziyarete
Sevgiler
16 Haziran 2016, 21:43
Birgün kızımı kreşe kızımı bırakıp dönerken başka bir anneyle birlikte kapıdan çıktım. Hiç tanımadığım bir bayan dı.Hatta daha öncede görmemiştim. Sitenin kapısına kadar beni bırakabilir misiniz? Cok gec kaldim dedim .tabi dedi.2 dakikalık araba yolculugumuz esnasında hiç durmadan konuştuk ve birbirimizin hayatını öğrendik:))) sonra bir daha hiç onu görmedim :)))) işte biz kadınlar :)))
16 Haziran 2016, 21:47
Ben çok seviyorum böyle bize has iletişimleri. Yabancılarda Yok. Çok uzun yıllar yurt dışı deneyimim yok ama böyle güldüren ve ısıtan haller bize özel.Yurdumun sıcak kadınları…
16 Haziran 2016, 21:50
Hoşgeldin… Evet bol kepçe tarafımız, bir kaşık daha dayatmamız. Ama hepsi muhabbet, hem anaç hem bilge Türk kadını. Sevgimle…
17 Haziran 2016, 10:32
Çok hoş bir yazı olmuş , benim de yakın zamanda kumaş pazarında olmuştu nerden başladığını anlamadığım sohbet . Bir de hastanede de ne çabuk sohbet başlıyor , ama sosyal medyada gençlerin sevmediğini sezdim bu tarz sohbetleri fakat ben bir genç olarak seviyorum , o kadar insanın içinden ruh gibi geçmek doğal olamaz bence.
17 Haziran 2016, 10:36
Bizim ruhumuzda var bu maya… Sıcaklık, sahiplenmek, ilgi modern dünyanın ve batı toplumunun bilmediği güzellikler. Bir de kadın olmanın verdiği girişkenlik var, al sana yurdumdan doyumsuz kareler. Sosyal medyada mahalleler gibi farklı farklı. Yazıyı beğendiğine sevindim.
18 Haziran 2016, 00:30
Şu tanımlamaya bir ben uyamadım sanırım. O dediğiniz sarılıp öpmenin zerresi yok. Arkası kesilmeyen sohbetlerde de yokum. Sanırım biraz içe dönük bir tipim.
18 Haziran 2016, 00:37
Aslında yazılanlar biraz uç taraflar, ben de bir çok maddeye uyamıyorum. Ama içten yapanları gözlemlemesi bile keyifli. Sohbet ise derin ve kafa bir sohbetse iyi ama diğer türlü ben de kitleniyorum. İçe dönüklük iyidir, dışa dönük olacağım diye çabalamak yorucu.
18 Haziran 2016, 14:25
Ben bu yazıyı ilk yayınladığınız gün okudum. Birkaç gündür de düşünüyorum. Biz kadınlar her biri ayrı orjinallikte anneyiz. Ve bence hepimizde biraz evham var. Yani evhamlıyız. Bilen vardır. Trtde 7 numara diye bir dizi yayınlanıyordu. Zeliha yenge karakterinin hiç çocuğu olmamasına rağmen bir anne gibiydi 🙂 belki bu durum yabancılarda yoktur. Ayrıca o kadının evhamları yurdum kadınlarını yansıtıyordu bir nebze bence. Sevgiler…
18 Haziran 2016, 14:25
Bi de aklıma yeni geldi. Biz her dili konuşuruz. Annem Tunusa bizi ziyarete geldiğinde hiç yabancılık çekmeden her işini herkese anlatarak resmen beden diliyle konuşmuştu.
18 Haziran 2016, 14:29
Aklınıza sağlık, bir şey daha vardı dilimin ucunda, evet evham. Sıcak yaz geceleri bile elimize hırka tutuşturan, dondurmanın üzerine ılık su içiren anneler, her yaş kadında olan bize özel gülünesi evhamlar. (Yapan kendine de gülüyor.)Bu arada 7 numara çok sevdiğim bir diziydi.Her karakter ayrı güzel ayrı temiz. Sıfır entrika bir dizi. Sevgiler…
18 Haziran 2016, 14:31
Evet bir de bu var. Gerçi bu kadın erkek hepimizde biraz var ama, kadınımız -bir dakika- deyip araya girer ve olayı çözer evvelAllah.
20 Haziran 2016, 21:32
Biz kadinlar hem garip hem vazgeçilmeziz. Hayatin tadi tuzuyuz.
20 Haziran 2016, 21:36
Haklısınız garip tarafımız var ama ben kendi adıma o tarafı eğlenceli buluyorum. Alışkanlıklarımız ve geleneklerimiz arasında sıkıştığımız yerde daha çok ortaya çıkıyor. Tadımız tuzumuz tartışılmaz. Sevgi ve selamlar…