BİR DERDİM VAR…

 Şu dünyada derdi olmayan var mı acaba? Ya da derdi olmayanın bu dünyada işi ne acaba? Bazen nasıl anlamsız geliyor yazıp, çizmek, fotoğraf karesi ya da ekranlara sığan görsellerle kısıtlı bir hayata fit olmak. Ne zaman kafam bir şeylere bozulsa, takılsa bir oğlan çocuğu gibi dere tepe aşar hayal ederim kendimi. Neden bir oğlan çocuğu bilmiyorum, gözü kara olmak ve korkusuzluğu hep erkeklere vermişler belki de ondan…

Dertlerimiz de kadın-erkek farkediyor, ama bazılarında sadece insan  olmak, bu dünyada bir yer işgal ediyor olmak, vakit geçirmek değil bir işe yaramış olmak bizi tek yapıyor. Size de çok yavan, ne kandıran ne doyuran haliyle gereksiz geliyor mu pek çok rutinimiz? İtiraf ediyorum diye söze başlasanız, aslında hayatı şöyle yaşamak istiyorum diye devam etseniz neler söylerdiniz? Hayatı canlı ve renkli kılıyor gibi görünenleri bir düşünelim, sonra da onları hayatımızdan çıkardığımızı düşünelim. Nasıl olur? Her gruptan, ideolojiden insan benim bir derdim var, o da şudur dese kaç tane bireysel olmayan dert çıkar? İçinden kaç tanesi de çabaya dönüşmüş minik adımlardır? 

Bir derdim var! Güzel… Bir derdi olmalı insanın, özgürlük vaat eden materyallerin deli gömleği gibi insanı sarıp hem hareketini hem de giderek şuurunu azaltması çok can sıkıcı. Alışılmış hayatı bırakıp gerçek bir hayatı düşleyebilmek, ironik…
Bir derdim var… Bazen bir elbise gibi üzerimize giydiğimiz ve derdimiz saydığımız…Oysa ya kaçarız ya tembellik ederiz, oturup kendimize bir model bulup ona rol biçmek kolayımıza gelir, benim derdim bu deriz. Adı aşk olsun, geçim derdi, kavga olsun, sevda olsun farketmez.

Dünyayla derdi olmayanı doyurmuyor dünya. Nerede gamsız, boş, zihinleri sadece dünyaya takılı kalmış birileri var, hep olduğu yerde asılı kalmış, rutini tekrar edip duruyor. Dolap beygiri olmaktan bir tık öteye gidemiyor. Hayattan kendine bir pay çıkaran, bunu çoğaltıp, paylaşan, faydaya dönüştüren kim varsa da huzurlu. Her türlü yaftayı, titri, şekli arkasına atmış duru insanlar. Bir dert edinmeden, küçük de olsa başkalarına da dokunan bir amaca tutunmadan hayatın ne anlamı olur ki? Son bir günümüzü gözden geçirsek, neleri dert edinmişiz bir baksak. Ben hep zarardayım, hep içerdeyim…

Hep şikayet eden, şükrü unutan, paylaşmayan, üretmeyen insanın bir derdim var seslenişi bir sonuç, ama boş ve faydasız. Benim amacı olan bir derdim var haykırışı ise başarmak, başkasına derman olmak için bir sebep. Bu dünyada cismiyle kapladığı yer kadar olmamayı hedeflemek de var, dünyayı sadece kendi sanacak kadar kopmak da var. Bir yoklasak kendimizi, ne düşünürüz? Kaçımız bir derdim var deyip arkasında durabiliyoruz? Kaçımız bir derdim var deyip gurur duyuyoruz? 
Çuvaldız ve iğneler karışmasın, hepsi bana…


 

16 yorum
  • Cevapla bahce perim

    16 Mayıs 2017, 21:21

    Umarım dertlerimiz güzel yerlere götürür bizi. Bir düşünür Twitter'da şöyle yazmıştı: Belki dünya size hazır değildir.
    Bir şey söyleyeyim mi:Artık bana hazır olsun.
    IG de: İşaret Okuyucu adlı hesabı da takip eder misin? Orada kendi romanımı yazmaya çalışıyorum. Amacım, biraz daha antik kentlere, müzelere ilgi çekmek.
    Hayalim de Tenten misali bir kahraman yaratmak var.Selamlar.

  • Cevapla Ebemkuşağı

    16 Mayıs 2017, 21:21

    İğneyi de çuvaldızı da ödünç alayım o halde.Bir derdim var ya dünyadan büyük ya sinekten küçük.Bir derdim var ya gelir geçer ya delip geçer.Sevgiler:)

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    16 Mayıs 2017, 21:33

    Hesabınızı izleyeceğim, hayırlı olsun. Çocuklar en güzel dert, zaten kaygılarımızın da ideallerimizin de önemli bölümü onlar. Çok iyi fikir, kaleminiz bereketli olsun. Ben de ara sıra masal türü denemeler de yapıyorum, ancak kurgulanmış, bir amaca ve sinerjiye zemin olacak bir çocuk kahraman süper. İhtiyaç da var.. Dert ve ideal sahibi yürekler güzel yürekler…

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    16 Mayıs 2017, 21:40

    Boşluğun zıttı, körü körüne değil burnunun dikine ama bastığın yeri bilerek amaçlarını dert edinmek var. Sıyrılmak var bu dünyadan, küçük de olsa kucaklayıcı işlerin peşinde insanlar. Benim bir derdim var bu dünyada diyen insanlar.. Sevgiler..

  • Cevapla Halil GÖNÜL

    17 Mayıs 2017, 23:01

    Bence en büyük dert sorumluluk sahibi olmak. 🙂 İlgiyle okudum yazınızı. Hoşça kalın. Unutuyordum "Neden oğlan çocuğu?" sorunuzun cevabına yaklaşmışsınız kısmen. Çünkü şiddet Y kromozomunda taşınıyormuş. Genetikçiler öyle diyor. :))

  • Cevapla deeptone

    17 Mayıs 2017, 23:02

    ah ah benim derdim de dünyanın ve ülkemizin hali 🙂

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    17 Mayıs 2017, 23:15

    Sorumlulukların dert olarak görülmesi gereksiz sorumlulukların kapasiteyi doldurmasından kaynaklı olabilir. Dert sözü insanları korkutuyor, derdini sevenler var, davam deyip gözleri parıldayan insanlar var. Bir de boş kutu gürültüsü gibi yaşayıp, gitmek var.. Seçimlerimiz, biz.

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    17 Mayıs 2017, 23:19

    Yaşa! Sana da global dertler yakışır. Sözünle, kaleminle, duan ve sinerjinle dert sahibisin. Huzurlular grubundansın… Diğergamsın, çok seviyorum ben bu lafı. Diğergam olabilmek, diğergamlar..

  • Cevapla Gulcan Baran Turan

    18 Mayıs 2017, 15:20

    Dertsiz insan yok, doğru.İnsan olmanın şartı… Ama dert var, dert var… Allah dermansız dert vermesin. Ne çok derdimiz varmış toplum olarak. Çok güzel bir paylaşım, kaleminize sağlık.Sevgiler

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    18 Mayıs 2017, 15:24

    Bir dert var, dermanı aradığımız bir de dermanı bizde olan başkalarının derdi var ama bizlerin sahiplenmesi gereken. Belki çok ucundan ama farkındalık boyutunda bile olsa el uzatmak gereken. Kendimle sorgulama yaptığım bir konu, paylaşmak istedim. Hepimize en azından ucundan tuttuğumuz, küçülttüğümüz dertleri sahiplenmek düşüyor galiba. Sevgilerimle..

  • Cevapla Çay Molası

    18 Mayıs 2017, 19:49

    Ne güzel dert sahibi olmak..

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    18 Mayıs 2017, 20:01

    Çay Molası nerelerdesiniz? Bir yazmaya başlayın, bir daha da bırakmayın. Başkalarına derman olan dertler edinmek yaradılışa en uygun hal. Yardım ve dayanışma üzerine dönüyor kainat, bizim de payımıza düşeni yapmamız gerekiyor. Düşünmek bile çok önemli, olur da dua hükmüne geçer. Görüşmek dileği ile..

  • Cevapla Derya

    3 Haziran 2017, 02:12

    Dünyada yasananlari gördükçe günlük dertlere önem vermez oldum. Daha cok sükrediyorum . Sükredecek cok seyimiz var. Kendimle dertlenecegime ihtiyaci olanlar için dua ediyorum.

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    3 Haziran 2017, 02:19

    Dünyayı izledikçe gerçekten de günlük dert dediklerimiz ne kadar anlamsız kalıyor. Şükür etmek bizi dışarıdan da olsa o derdin çözümüne ortak ediyor aslında, kendi halimize şükür başkalarına da dua etmek belki çözüm üreten enerjimizi oluşturan en önemli güç.

  • Cevapla kahvekitapayna

    7 Eylül 2017, 21:31

    Bir derdim var bin dermana değişmem demiş. İyidir iyi. Yaşadığını unutturmaz adama 🙂

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    7 Eylül 2017, 23:32

    Biraz sofi biraz mecnun olmadan, derdimi seveyim diyenleri anlamaya çalışmadan dünya zor gelir. Ama tüm bunları bilsek de desek de herkesin küpünde saklısı var işte..

Write a comment