ANNEM

Gecikme olarak düşünmeyin, yaşam sırası bu. Anne olunca anlıyorsun , sen de kendi anneliğine bir şeyler katıyorsun.

Yazılarınızdan bir annenin duygu ve gözlemlerine dair güzel şeyler öğreniyor ve keyif alıyorum. Daha küçüklüğünü bilirim dediğimiz zamanlara dileğiyle ben de içten kutluyorum.

Nurlar içinde yatsın, gözyaşının da en hası gülümsemenin de içteni anne için. Emojinin falan hepten hikaye olduğu tarafımızdır. Bu platformlar, benim için ne ne kadar diye hep sorguladığım yerlerdir. Göz, ses teması olmadan kelimelerle ne kadar yüreğe dokunulur düşündüğüm yerlerdir…

İçinde tutsan bir türlü, biraz mırıldansan bir türlü. Kendimizi anlamaya çalışmakla geçecek ömrümüz galiba. Anne, baba, çocuk çok başka.

Emanet kıymetli zor, emanet kıymetli, bir de lezzetli ki ne zor kalıyor ne bir şey. Güzel, güzel,güzel…

Teşekkür ederim, en son yazınız çok merak ettiğim ve araştırmak istediğim bir konu idi. Bundan muzdarip o kadar insan var ki. Elinize sağlık.Selamlar…